top of page

Eindelijk is het zover, het avontuur kan beginnen, wat zeg ik, het is begonnen. Een ochtend vol spanning, die later de voorbode zou zijn voor een dag vol spanning en onverwachte wendingen. Iedereen was op de afspraak in Kuurne, behalve 1 persoon die op vervoer stond te wachten bij hem thuis. Gelukkig hebben we op tijd afgesproken en konden we die persoon gaan ophalen. Twee bussen volgestouwd met mensen en bagage trekken zich op gang richting Schiphol. Het was heel rustig op de weg en dat zorgde ervoor dat we rond 8u30 bij de vertrekhal aankwamen. 

​

Voor we konden inchecken moest iedereen vragen beantwoorden. Wie heeft je valies gemaakt, heb je ze onbeheerd achtergelaten, heb je onlangs van onbekenden cadeaus ontvangen. Voor sommige was dit toch wat te veel nieuwsgierigheid. Maar met een kwinkslag en begripvolle veiligheidsmensen verliep alles vlot. Iedereen mocht zelfstandig met zijn eigen valies naar de incheckbalie. Voor sommigen onder ons het signaal om de medewerkster te versieren. Kijk eens diep in mijn ogen zij er al iemand. We hebben helaas geen extra persoon mee kunnen lokken op reis. 

​

Daarna opnieuw controle. Nu de bodyscan en alle zakken leegmaken. Dit zorgde toch voor wat stress. Zo in een onbekende machine gaan staan met je handen omhoog, het voelt toch vreemd aan. Maar iedereen raakte zonder kleerscheuren door alles heen. We zijn er vanaf, althans dat dachten we. Nu nog eens de mooie foto op onze reispas een de douanebeambte tonen. Ook hier mochten we allemaal zonder probleem door. 

​

Hè hè eindelijk naar de gate waar het vliegtuig op ons staat te wachten; We waren net op tijd want het instappen was al begonnen. Voor sommigen een geluk want de souvenirwinkels zagen er zeer verleidelijk uit. Maar wie neemt nu tulpen of klompen mee als hij op reis gaat naar de USA. 

​

Iedereen vond snel zijn plaats in het vliegtuig. Eindelijk op ons gemak, geen controles meer, luisteren naar muziek, een film bekijken of gewoon wat rusten. We hadden geluk, een van de stewardessen was een rasechte Kortrijkse en kon ons dus in het plat West Vlaams aanspreken. Het vliegtuig verliet op tijd de gate, maar na enkele meters was het over met bewegen. Een probleem met de hydraulica in het landingsgestel. Nu om lang wachten korter te maken, na drie uur wachten vertrok het vliegtuig. Gelukkig konden we ondertussen al films bekijken en muziek beluisteren. 

De vlucht verliep prima. We hadden ook ruim 5 uur overstaptijd in Washington, en daar schoten nu nog 2 uur van over. We zouden onze connectie dus niet missen. 

​

Je zou denken dat we nu toch al voldoende gecontroleerd waren, dat ze dit in Amerika niet moesten overdoen. Niets is minder waar.. Opnieuw moesten we met iedereen de molen door. Eerst moest iedereen door de douane. We moesten ons aanmelden bij een automaat, reispas scannen, vingerafdrukken nemen, en ene foto laten nemen. Daarna met een uitprint hiervan naar de douanebeambte. Hier moest je opnieuw vingerafdrukken van beide handen laten nemen en een foto laten maken. Het verliep zeer vlot en met veel begrip van de mensen die er werken. 

​

Daarna moesten we onze valies gaan ophalen. Iedereen had zijn valies, behalve 6 mensen. Vreemd allemaal. We meldden ons aan aan de balie. Waar een medewerker op de computer kon zien dat de valiezen in Washington waren, maar niet op de juiste plaats op de luchthaven. Er werd druk heen en weer gebeld en gezegd dat het allemaal in orde zou komen. Omdat we niet veel tijd meer hadden moesten we naar het vliegtuig zonder de bagage.. Die zouden ze achtersturen. 

Met heel wat onzekerheid terug door de controle: zakken leeg en alles wij incluus door de machine. Ook hier waren we net op tijd bij de gate. 

​

Het vliegtuig deed een poging om te vertrekken. Maar door het slechte weer in de omgeving was er een file ontstaan van vliegtuigen die wilden vertrekken en landen. Waardoor we een uur later konden vertrekken. Eenmaal aangekomen in Denver verliep alles vlot en als klap op de vuurpijl rolde ieder zijn bagage van de band. 

​

Daarna kwam een bus ons ophalen om ons naar de autoverhuurder te brengen. De verkoper probeerde ons met alle wil van de wereld een andere auto aan te smeren, maar daar gingen we wijselijk niet op in. Maar ook hier nam het de nodige tijd in beslag. 

​

Eindelijk we konden de eerste kilometers rijden met ons gloednieuwe bolides. Algemene ervaring, rijdt zeer zacht en zit zeer comfortabel, net wat we nodig hebben toch? 

​

Iedereen kreeg vlot zijn kamer in het hotel en ligt nu te slapen. Morgen beginnen we de dag rustig en kunnen we beginnen met genieten op eigen tempo. 

Heenreis

Wachten, wachten, wachten en bagage die zijn eigen reisweg kiest

bottom of page