Vandaag stond veel op het programma. We begonnen met een ontbijt bij Granny's diner. Het smaakte even lekker als gisteren. Omdat we een andere taal spreken krijgen we van veel mensen de vraag: 'waar komen jullie vandaan?'. Als we dan vertellen waar we vandaan komen en wat we doen, dan staan ze vol bewondering te kijken en wensen ons veel geluk en plezier. 

Na het eten hadden we een afspraak in het museum van Buffalo Bill. Dit is niet enkel een museum over Buffalo Bill ( Cody ) de man naar wie de gelijknamige stad is vernoemd, hier zijn we 5 verschillende museums. Onze gids nam ons eerst mee naar het museum over de Plain Indians. Ze legde uit hoe ze leefden, hoe ze hun tipi's bouwden en wat ze allemaal met een bizon deden. We konden ook veel dingen aanraken of zelfs aantrekken. Zoals bijvoorbeeld een bizonhuid die ze droegen in de winter. Het ding woog meer dan tien kilogram. Het was dan ook niet gemaakt om in rond te wandelen. In een ander deel van het museum kregen we uitleg over de verschillende dieren die in deze streek leven. Bighorn sheep, berggeiten, wolven, bizons, bevers, otters,... We konden voelen aan de huiden, schedels en klauwen. We staken heel wat op van wat de gids vertelde. 

Daarna bezochten we het deel over Buffalo Bill. Hij zou tijdens een Europese tour met zijn shows zelfs in Gent, Antwerpen en Brussel zijn geweest. We konden er oude attributen bewonderen die werden gebruikt in de shows of die deel uitmaakten van zijn leven. Iedereen vond dit een leerrijk bezoek. 

​

Om twaalf uur moesten we bij de Pow Wow zijn. Dit is een samenkomst van de Plain Indians. Ze komen samen om hun cultuur te vieren en elkaar te ontmoeten. Ze houden een danswedstrijd. Door de regen werd de openingsceremonie een half uur uitgesteld. Er waren mensen zo vriendelijk om voor ons een afdak te voorzien op de tribune. We worden overal met open armen ontvangen. 

Om 12:30 was het dan zo ver. Alle dansers die meededen aan de wedstrijd werden aan de ingang gevraagd om deel te nemen aan de grote intrede. De dansers maakten deel uit van verschillende stammen. Die werden begeleid door hun eigen drummers en zangers. Dit is een wedstrijd voor alle leeftijden, van jong tot oud, van man tot vrouw. Bij de intrede dansen alle dansers samen in de centrale cirkel. Voor dit alles kan beginnen wordt eerst gebeden en een groet gebracht aan de vlag. 

Tijdens het dansen krijgen de mensen in het publiek ook de kans om mee te dansen. Iets wat we ons geen twee keer laten vertellen. Met veel enthousiasme deden we mee. Apart van de kledij vielen we niet echt op. Alweer een ervaring rijker was het tijd om richting West Yellowstone te rijden. 

Om ons hotel te bereiken moesten we door Yellowstone. Het weer wilde echter niet mee, het bleef bewolkt en nu en dan viel wat regen uit de lucht. We bezochten enkele warmwaterbronnen. We hadden veel geluk omdat er net een kudde bizons halt had gehouden. Een park ranger hield iedereen op een veilige afstand, maar het gaf ons de gelegenheid om foto's te nemen. Het was een vrij grote kudde, wel een dier of 40. Plots begon de hele meute te lopen en was het feest voorbij. Dit was een indrukwekkend gezicht, een kudde lopende bizons hadden we nog niet eerder gezien. 

We maakten nog een wandeling langs kokende waterputten, kokende modder, en dampende gaten in de grond. Dit alles gaat gepaard met een zware zwavelgeur. Niet iedereen vindt dit even lekker ruiken. Toen we bij de auto kwamen begon het te regenen en besloten we naar het hotel te rijden. We kwamen aan rond 19u30. Alles uit de auto en in de kamer zetten en daarna gaan eten in een plaatselijk restaurant. 

​

We sluiten alweer een goed gevulde boeiende dag af, waar we nieuwe ervaringen en kennis opdeden. Morgen meer van hetzelfde.